Une place parmi les vivants

Van Fritz Langs House by the River tot en met de door Chabrol verfilmde bestseller In the Heart of the Lie, maar al te vaak verhouden moord en schrijversschap zich in een verontrustend bloeddorstige symbiose tot elkaar: als het kwaad de kunst kruist (en de meestercrimineel zijn toekomstige biograaf), verdubbelt de vindingrijkheid van het crimineel geweld ineens in het licht van de vereeuwiging. De schrijver begeeft zich op schimmige paden, waar hij niet alleen worstelt met het morele dilemma dat hij de moordenaar bejubelt (en aanmoedigt), maar ook met de anti-esthetische implicaties van fictie die niet alleen een afgrijselijke werkelijkheid nabootst, maar deze tevens creëert.A Place Among the Living is Ruiz' briljante bijdrage aan deze traditie van blijmoedige neteligheid. De gemankeerde schrijver Ernest Ripper heeft een ontmoeting met de uiterst succesvolle seriemoordenaar Joseph Arcimboldo; hun literaire samenwerking levert de auteur roem op, maar roept ook twijfels op over de authenticiteit van de misdadiger. Net als in Genealogies of a Crime speelt Ruiz een heerlijk spel met de Hollywoodconventies van de film noir. Hij zet ze in een intrigerende historische context: Parijs in de jaren vijftig, waar de existentialistische filosofie zich mengt met het activisme van de FLN (de Algerijnse bevrijdingsbeweging). Ruiz produceert een idiosyncratische internationalistische neo noir, met een scala aan verwijzingen naar onder meer Chandler en Ellroy, via Simenon. Maar een moord is in zijn film nooit zomaar een moord: de dood leidt altijd tot een metafysische verhandeling over het leven na de dood, over de on-doden en de half-levenden. Adrian Martin