Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring

De Zuid-Koreaanse regisseur Kim Ki-Duk is bij velen bekend als maker van gewelddadige films met een radicale en vaak schokkende visie op de Koreaanse samenleving. Mensen die bij The Isle afhaakten, kunnen nu echter onbevreesd de filmzaal instappen voor Kim Ki-Duks serene en adembenemende meditatie over de essentie van het leven. Niemand is immuun voor de kracht van de seizoenen en hun jaarlijkse cyclus van geboorte, groei en verval. Ook de oude en de jonge monnik niet die als kluizenaars in een drijvend klooster leven, op een door bergen en bomen omringd meer. In de lente bindt de jonge monnik in zijn wrede onschuld stenen op de ruggen van vissen, een kikker en een slang. Voor straf moet hij met een steen op zijn rug in de beek op zoek naar de kikker en de vis die hij dit aandeed. Als de jongen zeventien jaar oud is (zomer) komt er een meisje naar het klooster. Al gauw ervaart de jonge monnik de betekenis van liefde en obsessie. In de derde episode, de herfst, keert de jongen als dertigjarige terug uit de bergen. De oude monnik vindt hem als hij zelfmoord wil plegen voor het Boeddhabeeld. Hij laat hem de Pranjaparpamisutra in het hout kerven om zijn rust te hervinden. Als volwassen man keert de monnik (nu gespeeld door Kim Ki-duk zelf) terug naar het inmiddels verlaten klooster. Een vrouw laat haar pasgeboren zoon bij hem achter. In het laatste deel van de film is het weer lente en zien we een oude monnik en een kind…