Navel

Navel geeft een - voor westerse kijkers unieke en verfrissende blik op de Iraanse underground cinema. Op het eerste gezicht is het een verzameling van op homevideo achtige wijze gefilmde anekdotes over vier mannen en een vrouw die een appartement in Teheran delen. Onder deze losjes gestructureerde fragmenten schuilt een relaas over de sociale en emotionele complicaties van deze vijf mensen in het bijzonder, en over het verlangen en onvermogen van mensen om tot elkaar te komen in het algemeen. De wat oudere cynicus Mani verhuurt de kamers van zijn appartementje aan vier mensen. Continu filmt hij zijn en hun leven met zijn videocamera. Chista, de enige vrouw in de flat, is na een jarenlang verblijf in New York terug in Teheran om haar ex te zoeken. Khosro is een gescheiden knappe man van in de dertig, zijn zoontje is af en toe bij hem. Reza is een jonge Iraanse Turk die om onduidelijke redenen is gestopt met zijn werk als islamitisch klerk. Aboozar tenslotte is het neefje van Mani. Hij is in Teheran om zijn dienstplicht te vervullen. In een bijna altijd nachtelijk Teheran nemen de acteurs de camera van Mani regelmatig ter hand. De in nightvision gefilmde groene close ups roepen een mysterieuze, geïsoleerde sfeer op. Andere scènes zijn in een korrelig sepia gefilmd. De gefilmde verwikkelingen zijn fictie, maar liggen dicht bij het werkelijke leven van de acteurs: zij creëerden de personages op basis van hun eigen ervaringen en eigenschappen.