Letter

De zeventienjarige Sasaki Yusuke won met deze buitengewone en vernieuwende DV-speelfilm de Grote Prijs tijdens het Image Forum Festival in Tokio van dit jaar. Een schooljongen neemt afscheid van zijn klasgenoten en gaat naar huis. Rond negen uur 's avonds, als hij zich `een beetje eenzaam' voelt, stuurt hij een simpel SMS-je naar een vriend. Vanaf dit moment toont Letter niets anders dan de gsm van de jongen, die ofwel aan het opladen is, of in close-up te zien is zodat we de inkomende tekstberichten kunnen lezen en het schrijven (soms het herschrijven) van berichten die verstuurd gaan worden. Een (cruciaal) uitgaand bericht wordt voor ons verborgen gehouden tot tegen het einde van de film. Er zijn verscheidene schnitts, maar het grootste deel van de film is in werkelijke tijd gedraaid en de hele onderneming voelt ook aan als werkelijke tijd. Verrassend genoeg is de film, ondanks de zorgvuldig gewogen formele en visuele beperkingen, psychologisch zeer onthullend en emotioneel aangrijpend - het is in feite een heel krachtig drama. Om hier de inhoud van de ontvangen en verstuurde berichten te onthullen (voornamelijk geïmproviseerd, maar binnen een afgesproken stramien) zou het effect tenietdoen, maar het is evident dat Letter met een enorme openhartigheid allerlei waarheden over de verlangens en angsten van tieners boven water brengt. (Tony Rayns)