Homme portant

De titel kan deels letterlijk worden genomen. De dragende man. De man die altijd met filmblikken loopt te slepen. Die films maakt die altijd over hemzelf gaan en die die films aan niemand toevertrouwt. Die zodoende altijd zichzelf draagt. Als Sisyfus, als Christus, als de Ixion zoals verteld door Alfred Jarry in zijn La chandelle verte. De titel moet deels ook figuurlijk worden genomen. Portant wordt dan important. De man die zichzelf belangrijk vindt. Die hecht aan zijn waardigheid. Die met trots over zichzelf vertelt. De film is een speels en humoristisch essay over het zware en het lichte. Over een man die zich opmaakt om (als een machine) te vliegen en over een andere machineman die elektronische beelden draagt en de dragende man in de gelegenheid stelt een droom te vervullen. De dragende man is prozaïsch. Hij sleept niet alleen met zijn films, maar ook met zijn huisraad en zijn kleren. Een dragende man is iemand zonder vast woon-of verblijfplaats. Maar de dragende man is ook de universele mens uit de Renaissance die alles nog uit te vinden had en die nog kon denken dat de wereld zich zou laten begrijpen. Prachtige constructies levert het op om de camera te laten kijken als een menselijk oog of om de mens te laten vliegen als een vogel. Aandoenlijke ingenieusheid. (GjZ)