George W. Bush: Superstar?

De alom gerespecteerde filmcriticus Jim Hoberman toont een selectie van films en fragmenten die gegarandeerd het verstand te boven gaan. Hij is weliswaar nooit écht verkozen tot president, maar zijn opmars naar deze plek in het 'Dream Life' is iets geheel nieuws: de echte president als fictieve protagonist. Bush is een omgekeerde Reagan: niet een professionele acteur die de politiek in ging, maar een voorverkochte politicus die op maat gemaakt, verpakt en verkocht werd als mediaster. Wat voor soort entertainer is de huidige president van de Verenigde Staten? Verwende corpsbal, bekeerde dronkaard, innemende cheerleader, figurant in een slechte western? Amerikanen die personage met persoonlijkheid verwarren, kunnen gerustgesteld worden met het zien van onze hoogste leider als ontspannen grapjas die niet bang is om gekke gezichten te trekken, met zijn mond vol te praten of het vertrouwde rah-rah-sis-boom-bah ten beste te geven. Verschillende incidenten uit de oorlog in Irak -de semi-fictionele Saving Private Lynch kroniek, de voor televisie gemaakte omverwerping van Saddam Husseins standbeeld, het Top Gun fotomoment waarmee Bush de 'overwinning' aankondigde - kunnen zo in de Republikeinse campagnepropaganda. Zo opende Bush zijn verkiezingscampagne vijftig weken voor de 9/11 Memorial Republican Convention met een gedramatiseerde televisieversie van zijn heldendaden op en na die noodlottige dag. Zou JFK het hebben aangedurfd om een docudrama van de Cubacrisis in de strijd voor herverkiezing in te zetten? Om met de titel van de afgeblazen komedieserie op Comedy Central te spreken: That's Our Bush!