Colloque de chiens

Deze hilarische film alterneert tussen drie soorten materiaal: opnamen van blaffende honden, shots van straten en andere lokaties, en een bespottelijk overgedetermineerd melodramatisch verhaal, voornamelijk geïllustreerd door een reeks stills (en af en toe door bewegende shots), off-screen verteld. Uiteindelijk resulteren deze gecombineerde strategieën in de onthulling van het melodrama zelf als een zuiver formeel mechanisme, met personages en plot gereduceerd tot de status van rudimentaire attributen. Jonathan Rosenbaum