Bologna Centrale

Bologna Centrale begon als een radioprogramma voor de Franse zender France Culture dat werd uitgezonden in maart 2003. Inmiddels is het een soort filmdagboek, een autobiografisch retrospectief, een soort sentimental documentary over de late jaren zeventig in Italië. De film onderzoekt tevens de politieke geschiedenis gedurende de tijd dat het land geteisterd werd door terrorisme. De film is geconcipieerd als een soort hedendaagse reportage en confronteert het geheugen van de filmmaker met zijn culturele en gevoelsleven; een kroniek van beelden en geluiden, opgenomen in de genoemde plaatsen. In zijn veelvormigheid is Bologna Centrale een voorbeeld van wat Vincent Dieutre omschrijft als nomadisch: `Je schrijft, je filmt, je bekijkt een dansvoorstelling, een toneelstuk, je luistert naar muziek, enzovoort. Ik denk dat het niet langer mogelijk is om exclusief vanuit "het standpunt van de film", of vanuit "het standpunt van de literatuur" te spreken. Onze tijd is zo fascinerend, juist omdat hij bestaat uit citaten, uit hergebruik en wederzijdse beïnvloeding van verschillende disciplines.'