The Tracker

De Heer schreef het treatment voor The Tracker in één dag, maar het kostte hem een decennium om het gevoelige onderwerp over de eerste banden tussen de aboriginals en de blanke kolonisten te verfilmen. In de stijl van een epische western wordt het verhaal verteld van een achtervolging door de outback van het Australië van 1922. In een land zonder recht en gezag is de enige goede aboriginal een dode aboriginal. Drie politiemannen te paard achtervolgen de Vluchteling, een zwarte man die beschuldigd wordt van moord. De Fanaticus is berekenend, kil en onbarmhartig. De Volger is jong en groen als gras. De Veteraan is eerder een denker dan een doener. De echte leider van de groep is de Tracker, een geketende aboriginal die hen door de wildernis loodst. Hij is een mysterieuze figuur die niet is wat hij lijkt. De spanning binnen de groep stijgt naarmate de tocht vordert en de mannen achter elke boom hun vijand denken te zien. Een ondervraging van een groep zwarten escaleert en loopt uit op een bloedbad. Het daaropvolgende geruzie en geweld zorgt voor chaos en paranoia. De Heer koos ervoor het geweld niet expliciet te tonen, maar laat alleen schoten en geschreeuw horen. Het beeld wordt op deze momenten gevuld met schilderijen van de kunstenaar Peter Coad. Op de geluidsband is de aangrijpende muziek te horen van de beroemde aboriginalzanger Archie Roach.