Sacrifices

Sacrifices, de tweede film in veertien jaar van Mohammad, is een duistere familievertelling met een politieke ondertoon. Dood, angst en macht zijn belangrijke thema's in de visuele en symbolische film. De Arabische titel (letterlijk vertaald: doos vol leven) verwijst naar de toverlantaarn. In een Syrische familie die leeft in armoede en isolatie groeien drie neven op zonder naam: hun grootvader stierf voordat hij zijn naam aan één van hen kon (of beter gezegd: wilde) doorgeven. De drie naamloze jongens groeien op in een harde wereld en ontwikkelen alle drie een eigen overlevingstactiek. Ze zoeken op verschillende wijze verlossing van hun naamloosheid. De een in onderdanigheid, de ander in de liefde, de derde in macht. Wanneer de vader van één van hen terugkeert van de oorlog in de Golan-hoogte, veranderen de machtsverhoudingen. De belichting van de interieurscènes is schilderachtig, haast Rembrandtesk te noemen. De buitenopnamen, die plaatsvonden in de heuvels van Noord-Syrië, profiteren van fraai natuurlijk licht. Het eindresultaat is een oriëntaals surrealisme, dat af en toe aan Paradzjanov doet denken, niet een van de minsten om mee vergeleken te worden.