Oui Non

Een film die is ontstaan op basis van improvisaties. Hij documenteert het ontstaan van een gespeeld verhaal tussen jonge acteurs. De acteurs verzinnen en spelen een verhaal dat steeds meer een echt verhaal gaat worden, maar ook steeds meer een werkelijke gebeurtenis. Terwijl de film enerzijds een klassiek liefdesverhaal vertelt over de ontmoeting tussen een jongen en een meisje is het daarnaast een radicale kritiek op traditionele narratieve vormen. Jost hekelt het klassieke vertellen omdat het zo weinig van de werkelijkheid reflecteert. Naar zijn idee is het bestaan een onbeschrijfelijke chaos, met als enige zekerheid dat er op een dag een einde aan komt. Het tegenovergestelde dus van wat een zogenaamd goedgeschreven scenario ons wil doen geloven. De film is op locatie in Parijs gedraaid en is zo tevens een hommage aan de mythe van de Parijse romance, de Franse impressionisten en de Franse cinema. De film is het resultaat van een confrontatie tussen realiteit en de valse voorstelling van fictie. Een film die geen speelfilm is en ook geen documentaire. Jost stelt dat Oui Non, gedraaid met digitale video (het medium waarmee hij sinds 1996 uitsluitend werkt), een zeer bewust afscheid van het medium film is.