Oasis

Met minder direct politiek engagement dan bijvoorbeeld zijn debuut Green Fish, maar daardoor zeker niet minder confronterend, levert Lee Chang-Dong met Oasis op microniveau kritiek op de onverschillige, egoïstische kanten van onze moderne samenleving. Jong-Du, een zwakbegaafde kruimeldief, wordt vrijwel meteen na zijn vrijlating uit de gevangenis weer opgepakt omdat hij geen geld heeft om een restaurantrekening te betalen. Na enige tijd arriveert zijn broer, die hem op borgtocht vrij krijgt en hem een baantje en een schamel onderkomen bezorgt. Jong-Du gaat op bezoek bij de familie van de man die hij zou hebben doodgereden - een misdaad die in feite door zijn broer werd gepleegd - en ontmoet daar de dochter de huizes, de spastische en verlamde Gong-Ju. Na een gruwelijk uit de hand gelopen eerste ontmoeting zoekt zij toch toenadering tot Jong-Du en ontstaat er een hechte band tussen deze twee verschoppelingen. Hij is de eerste mens die in Gong-Ju meer ziet dan een gehandicapte, en zij is de eerste mens die hem niet meteen beoordeelt op zijn daden. Oasis is in een losse, documentaire stijl, zonder veel stijlingrepen gefilmd, waardoor de volledige aandacht naar de personages gaat. Gong-Ju en Jong-Du worden op briljante wijze neergezet door de acteurs die ook in Lee's vorige film, Peppermint Candy, speelden. Moon So-Ri ontving in Venetië terecht de prijs voor beste jonge actrice.