Net als Donald Richie is Jonas Mekas filmmaker, schrijver en gepassioneerd pleitbezorger voor de cinema. En hij leefde – ook net als Richie – bijna zijn hele leven als balling. Mekas, een Litouwer, arriveerde in New York na een vlucht uit een door oorlog verscheurd Europa. Daar begon zijn lange carrière van het opzetten van filmtijdschriften, filmvertoningen en het schrijven over experimentele en avant-gardecinema. In zijn hoogstpersoonlijke filmdagboeken heeft hij niet alleen vele van de ‘underground’?gebeurtenissen uit de jaren vijftig en zestig tot aan de jaren tachtig gedocumenteerd, maar ook zijn eigen leven. Het resultaat is een uniek oeuvre dat zowel een neerslag is van die gebeurtenisvolle jaren, als ook opmerkelijke, op zichzelf staande filmpoëzie is.Julius Ziz heeft ervoor gekozen om deze hommage aan de ‘vader’ van de avant-garde in Mekas’ filmstijl te maken: gehaast, poëtisch, absurd, en vaak ontroerend, met een Mekas die praat – en zingt – op immer inspirerende wijze.
Film details
- Productieland
- Frankrijk
- Jaar
- 2002
- Festivaleditie
- IFFR 2003
- Lengte
- 52"
- Medium/Formaat
- Betacam SP PAL
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Polissons et galipettes
Een compilatie van ondeugende filmpjes, die dateren van de jaren tien en twintig van de 20ste eeuw.
-
#18, Mahagonny
In het magnum opus van avant-gardist Harry Smith wordt de Weill-Brecht opera een fantastische schets van New York in de jaren zeventig op vier-sche
-
Go West, Young Man!
Zoektocht naar de restanten van de western die in 2003 honderd jaar bestaat: een hommage die eindigt als een requiem. Een persoonlijke zoektocht, g