Locke's Way

Cumming, bekend om zijn rauwe portretten van mensen in de meest barre omstandigheden, beperkt zich hier nagenoeg tot een verzameling familiefoto's. In één adem en, doordat hij snel van vertrek naar vertrek loopt, ook buiten adem, vertelt hij op soms vertwijfelde toon een levensverhaal. Hij ziet het zelf als een weg naar kennis, vol bochten en zijwegen en met steile verraderlijke hellingen. Die weg is metaforisch, maar hier toch zeker ook letterlijk. Cumming loopt als het ware door en over de foto's langs een tragische levensweg.