L'imbalsamatore

L'Imbalsamatore ontstond uit een krantenbericht over een onmogelijke driehoeksverhouding die uitloopt op een gewelddadige tragedie. Garrone's film werd een meeslepende mix van onvervulde dromen, ontkende liefde en gefrustreerde verlangens.De piepkleine Peppino is dierenopzetter. Door zijn kennis van het omgaan met dode dieren wordt hij zo nu en dan ook ingeschakeld voor de mafia. Peppino voelt zich aangetrokken tot de atletisch gebouwde Valerio, die hij inhuurt als assistent. Om zoveel mogelijk in Valerio's buurt te kunnen zijn zonder dat het opvalt, regelt Peppino buiten het werk voor hen beiden afspraakjes met hoertjes. Ook geeft hij de jongen maar al te graag onderdak. Hij is dan ook behoorlijk jaloers als Deborah zich in het leven van Valerio aandient en ook plekje in Peppino's huis weet te veroveren.In het nauwgezet gestructureerde drama is een voortdurend onderliggend angstgevoel ingebouwd, dat wordt versterkt door de macabere aanwezigheid van de dood in de vorm van dode dieren. De seksuele en morele ambivalentie van de personages wordt losjes, als bijna vanzelfsprekend gepresenteerd. Ook is er een nadrukkelijke rol voor het (stads)landschap: geen andere regisseur weet de moderne stedenbouwkundige rariteiten van Italië zo goed te gebruiken als Garrone.