Ile de beauté

Ile de beauté is, evenals Gold, een samenwerking van Dominique Gonzalez-Foerster en multimediakunstenaar Ange Leccia (1952, Minervié, Corsica). Samen maakten ze een selectie uit honderden uren beeld die Leccia tussen 1985 en 1996 had gefilmd. Het resultaat is een abstracte serie subjectieve observaties. Beelden van Leccia's geboorte-eiland Corsica, de veerdienst ernaartoe en beelden van Japan voeren de boventoon in Ile de beauté. De eclectische soundtrack - veel Franse synthesizer-pop, maar bijvoorbeeld ook Stina Nordenstam - is zeer aanwezig, zowel op de voorgrond als functionerend als achtergrondgeluid. De beelden van Corsica (dat ook wel 'Ile de beauté' wordt genoemd) zijn veelal gefilmd vanuit een rijdende auto. De strepen op de weg, de kronkelende bergpaden en de verblindende koplampen van tegenliggers zorgen voor soms hypnotiserende stemming. De observaties van Japan - een bullet-train, een openluchtperformance - worden afgewisseld met (bewerkte) filmfragmenten van Kitano Takeshi, Wong Kar-wai en van Cherchez l'idole van Michel Boisrond uit 1963 (met onder meer Sylvie Vartan), destijds een groot succes in Japan.