Il più bel giorno della mia vita

Regisseuse en romanschrijfster Cristina Comencini ontrafelt in Il più bel giorno della mia vita op subtiele wijze een vlechtwerk van liefdesrelaties. De spil van deze emotionele draaikolk is Irene, weduwe en moeder van drie volwassen kinderen. Ze is alleen met de hond in haar grote, vervallen huis achtergebleven en doet haar uiterste best om haar familie bijeen te houden. Haar zoon Claudio raakt steeds verder van zijn moeder vervreemd, omdat zij pertinent weigert zijn homoseksuele geaardheid onder ogen te zien. Mede daarom voelt Claudio het als een onmogelijkheid een serieuze liefdesrelatie aan te gaan. Zijn beide zusters hebben zo hun eigen problemen. Rita, een melancholische en breekbare schoonheid, tracht tegen beter weten in haar huwelijk met Carlo te redden. Sara kan zich sinds de dood van haar man aan niemand meer binden en klampt zich vast aan haar zoon.De film maakt op bijna onderkoelde wijze de kern van het kleine, maar daardoor niet minder pijnlijke persoonlijke drama zichtbaar. Comencini vermijdt zowel in beeld als in dialoog het sentiment, maar dat betekent niet dat de personages afstandelijke karakters blijven, wier lotgevallen de kijker onberoerd laten. Of het nu de zielenpijn van Carlo is, of het onvermogen van Sara en Claudio om zich emotioneel te binden: het is allemaal even teder en invoelbaar verbeeld.