Pau and his Brother

Op papier vertelt de Catalaanse regisseur Marc Recha (1970) met zijn derde speelfilm Pau i el seu germa een bekend verhaal: een man, Pau, reist naar een dorp in de Pyreneeën om uit te vinden wat voor leven zijn broer Alex heeft gehad. De aanleiding tot de reis is het bericht dat Alex zelfmoord heeft gepleegd. Vanuit dit uitgangspunt ontvouwt Recha een bedeesde en tegelijkertijd onverschrokken film. We zien hoe Pau, gevolgd door een handheld camera, met zijn meegereisde moeder het land van zijn broer ontdekt. De zoekende ogen van de hoofdpersonen worden ook de zoekende ogen van de bioscoopbezoeker.Recha maakt, met zijn aandacht voor landschappen en huiskamers, het milieu van de hoofdpersonen tastbaar en daarmee hun wens daarvan los te komen. Grote woorden bezigen Pau en zijn moeder niet, nadat ze vanuit Barcelona in de bergen zijn aangekomen. Ze kletsen, eten en drinken met Alex’ vrienden en raken bevangen door het idee dat ook hun eigen leven gebaat zou zijn met een herkansing. Voor Recha is filmen het tastbaar maken van sentimenten. Pau i el seu germa is een portret van het eeuwige zoeken naar het gedroomde leven. Die zoektocht heeft in deze film iets heldhaftigs. De verandering van de seizoenen de aarde draait per slot van rekening onverbiddelijk door brengt Pau niet van de wijs. Hij blijft tasten naar zijn dromen, ook al kwam zijn broer bij de dood uit.(Ronald Ockhuysen is redacteur van De Volkskrant)