Mein langsames Leben

Angela Schanelec, inmiddels een van de meest uitgesproken stemmen binnen het Duitse filmmaken, heeft een stijl ontwikkeld waarin het dagelijks leven naadloos overgaat in het leven van de film. In haar films wordt zo naturel geacteerd dat van acteren haast geen sprake lijkt en een uiterst beheerste camera lijkt het filmleven terloops te registreren.De titel van Mein langsames Leben zegt zowel iets over de thematiek als over de manier waarop de film is gemaakt: het is een zorgvuldige observatie van een aantal ogenschijnlijk onopvallende levens. De Engelse titel, Passing Summer, geeft aan dat de film zich tijdens een zomerperiode afspeelt, waarin het leven zich schijnbaar rimpelloos voltrekt. De Franse titel ten slotte, Sophie est partie pour six mois, maakt de eindeloze zomer nog langer en geeft aan dat de eigenlijke hoofdpersoon nagenoeg afwezig is: Sophie vertrekt aan het begin van de film om pas tegen het eind terug te keren. Ze laat Valerie achter die de zomer in Berlijn blijft. De film vertelt wat er gebeurde tijdens Sophie's afwezigheid: Valerie werd verliefd, Marie en Alexander gingen op vakantie, Marie trouwde, Valerie's vader overleed, Marie werd weer zwanger, Thomas ging naar Parijs en Linda zat voor de het museum voor moderne kunst en huilde.Schanelec wil het leven van buitenaf bezien. Ze wil afstand bewaren. Niet ingrijpen, maar toekijken. Met koele middelen schept ze filmische warmte.