Stan Brakhage: The Loom
Zowel rr als The Wonder Ring, een esthetische doorbraak uit de jaren vijftig, spelen op het raakvlak van filmische perceptie en de motorische zinsbegoocheling die je in een trein ervaart. The Wonder Ring is voor Brakhage een cruciale film geweest, gemaakt in opdracht van kunstenaar Joseph Cornell. Die had hem verzocht om de metrotrein boven Third Avenue in Manhattan te filmen, voordat het traject werd gesloopt. In The Dead filmt Brakhage de tombes van de Père Lachaise-begraafplaats en de schemerige paden langs de Seine. In deze duistere, lyrische klaagzang zien we negatieve en positieve beelden die, iets verschoven, over elkaar heen gedrukt zijn. Het geheel drukt een worsteling uit met de last van de geschiedenis. De overige films gaan over de erotische lading van het aanraken van allerlei oppervlakken en de metaforen voor de cognitieve gelaagdheid die kan worden gesuggereerd door het over elkaar drukken van beelden.In Prelude to Dog Star Man, uit zijn bekendste epos, balanceert Brakhage via het naast en over elkaar heen drukken biologische, mythische, seksuele, nucleaire en astronomische elementen. Het adembenemende The Dante Quartet heeft daar raakvlakken mee, maar is sterk gecomprimeerd, gebaseerd op fotomateriaal en handbeschilderde overlays op IMAX, 70mm en 35mm. Brakhage vergelijkt The Loom met een muzikaal kwartet, omdat er bijna steeds vier lagen materiaal of ‘stemmen’ zijn. Deze registratie van een bonte verzameling beesten in een theatraal decor is geïnspireerd door magiër en filmpionier Georges Méliès.
