Stan Brakhage: Scenes from Under Childhood

Brakhage onderzoekt vaak de wereld van kinderen, en dan in het bijzonder de eerste fases van de kindertijd. Niet als een geïdealiseerde wereld van veronderstelde of geprojecteerde onschuld, maar als fundament voor het kijken en de basis van de identiteit. In Scenes from Under Childhood verbeeldt hij het begin van de foetus en werkt hij toe naar de eerste kennismaking met de wereld van de pasgeborene. Een imposant werkstuk. Brakhage spreekt ons vertrouwelijk toe van binnenuit en helpt ons zo over de drempel van de herinnering. Hij wekt tot leven wat versleuteld ligt in de diepste krochten van de subjectiviteit. Het is alsof je een spook ziet. Door het kind te volgen in alle stadia van zijn handelen, worstelen en onderhandelen met de wereld wekt hij in ons diepste wezen herinneringen tot leven aan toen wij die gebaren zelf maakten. Scenes from Under Childhood is de verbeelding van een voor-onschuldige staat van het bevattingsvermogen. Brakhage heeft dit thuisland van een eigen visueel vocabulaire voorzien. Hij toont de schitterende naalden en lichtgevende stof van fosforescerende prikkels die kinderen zo vertrouwd zijn, eidetische herinnering en sluimerzien met de ogen dicht. Deze film brengt ons op het speelveld van de rijpende radar van de vroege kindertijd. Het is een onverdund zien, vergeven van de verschijningen, verwarring, obstakels van verontrustende onverschilligheid en gevaar, de polyfonie van prikkels van binnen en buiten. Brakhage gaat tot de kern, in deze eindeloze alledaagse wereld.