Walk the Talk

Na het grote succes van Love Serenade, winnaar van de Caméra d’Or in Cannes voor het beste speelfilmdebuut, kreeg de Australische regisseuse Shirley Barrett van de Hollywood-studio DreamWorks het aanbod om een film te maken. Dat werd Walk the Talk, gemaakt met een grotendeels lokale crew en opgenomen aan de Gouden Kust van Australië.Walk the Talk, zwarte komedie annex satirisch drama, gaat over gewone mensen die (te) grote ambities koesteren, blind geworden door het idee dat als je iets wilt, het dan ook lukt. Het is een dappere aanval op de positief-denken-mafia. Sommige dromen kunnen immers maar beter snel vergeten worden.De jonge entertainment-manager in spe Joe Grasso (een prachtige rol van de enigszins op de jonge De Niro lijkende Salvatore Coco) vindt dat hij goed kan luisteren, maar als het nieuws afwijkt van wat hij wil, hoort hij niets. Zijn devies – follow that dream – is een afgeleide van de filosofietjes van verschillende zelfhulp-goeroe’s die hij met een aan fanatisme grenzende toewijding aanhangt. Zo is hij vastbesloten de kwijnende carrière van de verlopen nachtclubzangeres Nikki Raye (Nikki Bennett) weer op de rails te zetten. Met het verzekeringsgeld van zijn invalide vriendin Bonita (Sacha Horler) zet hij een impresariaat op, met de zangeres als enige cliënt. Niet gehinderd door enige kennis van zaken, zet hij alles op alles om zijn doel te bereiken.