Too Soon for Sorry

Al jaren wordt de hip-hopcultuur in de media voorgesteld als een authentieke expressie van het leven in zwarte getto's. Deze documentaire laat de tegenstelling zien tussen dit soort idealiseringen van jonge zwarten en Latino's in de media, sport- en amusementsindustrie, en de realiteit in de getto's en het Amerikaanse gevangeniswezen.Vijfentachtig procent van de gevangenen in de staat New York zijn Afro-Amerikanen of Latino's. Voor heel Amerika geldt dat gemiddeld een derde van alle jonge zwarten ofwel vastzitten, ofwel ooit veroordeeld zijn. Halverwege de jaren negentig is Noord-Amerika schoongeveegd: bedelaars, daklozen, junkies en dealers zijn systematisch uit de centra van de grote steden verwijderd. Hen controleren en bestraffen is een bloeiende bedrijfstak geworden. Sinds de jaren zeventig zijn de misdaadcijfers gedaald, maar de aandacht in de media lijkt omgekeerd evenredig te zijn toegenomen. De manier waarop zwarten in de media verschijnen creëert, samen met sociale en economische factoren, een vicieuze cirkel die een hele generatie Afro-Amerikanen en Latino's naar de zijlijn degradeert.Weingartner laat zien hoe moeilijk jonge zwarten kunnen ontsnappen aan hun stigma en hoe discriminatie nog altijd een rol speelt. Hun situatie wordt door velen nog steeds als een vorm van slavernij gezien. De film bestaat uit interviews, een kijkje in het dagelijks leven van een aantal gevangenen, televisiefragmenten en commercials die in een soort hip-hopstijl aan elkaar gemonteerd zijn.