Prophets and Poets

De schrijver Bohumil Hrabal zei eens: 'Ook ik besloot op een dag dat ik liever een documentairemaker wilde zijn, een editor in de montageruimte, dan een schrijver.' En Emile Zola profeteerde: 'Uiteindelijk zal er een overvloed aan lange studies komen, zonder enige vorm van plot of oplossing: analyses van een jaar uit het leven van, geschiedenissen van passies, biografieën van een persoon, details uit het leven.' Deze twee citaten worden aangehaald door Ivan Vojnar in zijn filosofische documentaire Prophets and Poets, een film die wat betreft de artistieke middelen sterkt verschilt van Vojnars in zwart-wit gedraaide, poëtische en gedragen The Way Through the Bleak Woods, die in 1998 op het festival draaide. Vojnar volgt de lotgevallen van zestien totaal verschillende personages in Praag. Hij drinkt een glaasje rode wijn met hen in een van de Praagse kroegen, ontmoet ze thuis, tijdens het werk, in Praagse tuinen. Allen ontlokt hij reflecties over de veranderingen in de wereld. Conform de traditie van de grote schrijvers van de Tsjechische literatuur, vinden we ook hier een heel spectrum aan karakters: de accordeonist die een van de dikste kroegvriendjes van Bohumil Hrabal was (ook te zien in de documentaire die Chris Kijne en John Jansen van Galen over de schrijver maakten), een bekende Praagse astroloog, twee straatvegers, een Tsjechische emigrante die in Amerika woont, een getalenteerde ingenieur annex uitvinder annex schilder en een gemiddeld Tsjechisch echtpaar.