Le tableau noir

Na haar veelgeprezen debuutfilm De appel, waarin ze een familie hun eigen geschiedenis liet naspelen, maakt Samira Makhmalbaf opnieuw gebruik van niet-professionele acteurs. Het onderwerp is echter gewaagder: het lot van Koerdische vluchtelingen in Noord-Iran.Een groepje leraren doorkruist het gevaarlijke en onherbergzame grensgebied tusen Iran en Irak, op zoek naar leerlingen. De schoolborden dragen ze op hun rug. Omdat ze als groep te veel opvallen voor de legerhelicopters die boven het gebied patrouilleren, besluiten twee van hen, Said en Reeboir, hun eigen weg te gaan. Ze bedekken hun schoolbord met modder om zo minder zichtbaar te zijn vanuit de lucht. Said komt op zijn pad een groep oude mannen tegen. Zij zijn al lange tijd op de vlucht voor het geweld, en volkomen uitgeput. Een van hen is erg ziek, en reist met zijn dochter en kleinzoon. Said besluit met haar te trouwen, waarbij zijn schoolbord als bruidsschat dient. Reeboir ontmoet een groepje jongens die getekend zijn door het zware werk dat ze doen: ze dragen op hun rug spullen over de grens, door de hoge bergpassen. Reeboir probeert de jongens er van te overtuigen dat ze moeten leren lezen en schrijven, maar zij zien er het nut niet van in. Ook Said ondervindt weerstand bij de vluchtelingen die hij ontmoet. In dit barre gebied is overleven immers belangrijker dan lezen en schrijven. Toch gaan de leraren onvermoeibaar verder, zelfs als ze door soldaten worden beschoten. De schoolborden bewijzen opnieuw hun nut. LP