La perdición de los hombres

Naast de Gouden Schelp en de Fipresci-prijs won de Mexicaanse veteraan Ripstein met zijn nieuwste film op het filmfestival van San Sebastian ook de juryprijs voor het beste scenario. De filmisch eenvoudige benadering - vier lange scènes, gedraaid in zwart-wit met DV-camera's (maar dat moet je weten om het te kunnen zien) - geeft de door zijn echtgenote en vaste scenariste Paz Alicia Garciadiego geschreven tekst de ruimte die ze verdient. De anarchistische humor en de rijke literaire stijl zorgen voor een even frisse als merkwaardig tijdloze film, waarmee Ripstein zichtbaar zijn oude leermeester Buñuel eert.La perdición de los hombres speelt in Mexico en draait om twee moordenaars en hun slachtoffer, twee vrouwen die vechten om het lijk en een honkbalwedstrijd met fatale afloop. De titel komt van een bekend Mexicaans lied, waarin de vernietigende werking van vrouwen op mannen wordt bezongen. De film begint op een landweg, waar een man wordt vermoord door twee belagers. Het slachtoffer blijkt een bigamist. Zijn twee weduwen ontmoeten elkaar voor het eerst op het politiebureau, waar zij elkaar het recht op het lijk betwisten. Degene die het lijk mag hebben, moet echter ook de begrafeniskosten betalen. Als er uiteindelijk een winnares uit de bus komt, moet zij het lichaam thuis zien te krijgen. Daartoe schakelt ze - geheel onwetend - een van de moordenaars in. Deze verschijnt met de laarzen van de overledene aan zijn voeten. En hoe zat dat nou met die honkbalwedstrijd?