La moitié gauche du frigo

La moitié gauche du frigo verkent op komische en kritische wijze de gevolgen die de wereldeconomie heeft voor de gewone man. De realistische cameravoering van deze nepdocumentaire doet zo nu en dan denken aan onvervalste reality TV en is ook een subtiele verwijzing naar de traditie van de direct cinema, die mede in Canada ontstond.Christophe, een dertigjarige werkloze technicus, deelt een huis met zijn beste vriend Stéphane, een sociaal bevlogen theatermaker. Hun vriendschap komt onder druk te staan als Christophe ermee instemt het onderwerp te worden van een documentaire van Stéphane. Gewapend met een digitale videocamera volgt Stéphane elke stap van Christophe's uitputtende zoektocht naar een baan. Sollicitatiegesprekken, carrièreworkshops, gesprekken op het arbeidsbureau, stuk voor stuk passeren ze de lens van Stéphane's camera. Wanneer Christophe na maanden nog steeds geen baan heeft, raakt hij gedesillusioneerd en depressief. Stéphane daarentegen wordt steeds enthousiaster en vindt zelfs een geldschieter voor het project, dat voor hem ironisch genoeg een full-time baan is geworden. Er wordt een hele filmcrew ingehuurd, die ook elk moment van Christophe's privéleven op beeld vastlegt. De politiek geëngageerde Stéphane gaat zich steeds meer bemoeien met de sollicitatiegesprekken, waardoor de aanwezigheid van de cameraploeg voor Christophe een belemmering wordt bij het vinden van een baan.