Wie Jeanne d’Arc zegt, denkt aan een androgyne heldin, aan de prachtige films van Dreyer en Bresson, een pervers spel van vraag en antwoord, een gepijnigd lichaam, een belegen symbool… Wat gebeurt er wanneer een kunstenaar met dit alles in het achterhoofd de historische bronnen opnieuw ter hand neemt? En wat voor beelden zou dat kunnen opleveren? Ana Torfs toont het ons in Du Mentir-faux. Ana Torfs (1963) studeerde communicatiewetenschappen en beeldende kunst. Ze werkte met installaties, fotografie, video en film. Haar eerste installatie, Il Combattimento, werd voltooid in 1993, na drie eerdere video-essays die ze samen met Jurgen Persijn maakte. Haar eerste speelfilm, Zyklus von Kleinigkeiten (1998), werd in 1998 in Rotterdam in de Tiger Awards Competitie vertoond en exploreerde de relatie tussen beeld, geluid en tekst naar aanleiding van de notities die de dove Beethoven in zijn latere jaren gebruikte om te communiceren. Momenten uit het leven van Beethovens neef werden in elegante zwart-wittableaus in beeld gebracht. Naar aanleiding van de film bracht Torfs ook een schitterend boek met aan de film gerelateerde foto’s en teksten uit.
