Vincent Grenier: ‘Een grappige digitale meditatie over kleuren, beweging en ruimte, op basis van een paar beelden van een herfstpanorama in New York State, gezien vanuit de auto.’
Een minimalistische video, een soort van herhaaldelijk gestamel met complexe variaties in rijm en voortbeweging.
Een korte blik op het Halloween-feestje van mijn kinderen brengt een schilderkunstige zoektocht teweeg naar de kronkels des tijds (LP).
Architectuur is losgegooid en het levendige en levenloze danst in deze zwevende wereld van krachtig, ruimtelijk illusionisme.
Een tocht die koers zet naar het schimmige verblijf van Neptunus waar toeristen langs glasscherven glijden, de mysteries van het diepe in.
Dramatiseert en verveelvoudigt op digitale wijze bepaalde openbaringen en verwikkelingen van ‘Aan/Uit’ en/of ‘Afwezigheid/Aanwezigheid’.
Een mysteriënspel van vergankelijke ballingschap en een verleidelijke reünie.
Een antifoon van uitnodigingen. Een dagvaarding naar de onderwereld van het afgelegen binnenste.
Een blik uit het venster op een herfstige dag waarop het verstrijken van de tijd het hart beroerd en de verwarming voor het eerst weer aan mag.
Betoverende, hypnotiserende film over seizoenen, nevel, licht, nostalgie, poëzie, gebaseerd op een gedicht van Ernst Jandl.
Dansfilm over het dramatische scheidingsproces van een ‘siamese tweeling’.
Een gedoemde liefdesaffaire opgebouwd uit bestaande films.