Amores perros

Met Amores perros, een enorme hit in eigen land die momenteel een ware triomftocht rond de wereld maakt, zet regisseur González Iñárritu op ijzersterke wijze een eigentijds beeld van Mexico-Stad neer. De film is opgebouwd uit drie verhaallijnen die met elkaar verweven zijn op een manier die doet denken aan Pulp Fiction en die uiteindelijk samenkomen in het verkeersongeluk waarmee de film opent. Wat de verschillende personages met elkaar gemeen hebben is hun liefde voor hun honden. (De soms schokkende film lijkt overigens niet echt geschikt voor hondenliefhebbers die weinig vertrouwen hebben in trucages). Het eerste verhaal, in ruwe, realistische stijl gefilmd, gaat over de jonge sympathieke Octavio, die verstrikt raakt in de wereld van illegale hondengevechten, waarmee hij geld probeert te verdienen om samen met de vrouw van zijn criminele broer zijn arme bestaan te ontvluchten. Het tweede deel, een macabere satire over de burgerlijke levenstijl, is veel strakker en conventioneler gedraaid en verhaalt over een fotomodel dat met haar getrouwde minnaar een luxe-appartement betrekt. Hun geluk wordt wreed verstoord door het auto-ongeval en de verdwijning van het verwende schoothondje van het model. In het laatste deel, dat de vorm heeft van een psychologische thriller, volgen we een ex-guerrillastrijder die met zijn honden door de stad zwerft en de kost verdient als huurmoordenaar. Terwijl hij zich voorbereidt op een laatste klus, zoekt hij toenadering tot zijn dochter, die hij al jaren niet meer heeft gezien.