Wanderlust

Giuseppe is een oude Italiaan uit Istrië die naar het oosten trekt om een vrouw te zoeken. Gekleed in het militaire uniform van zijn vader dat zijn moeder hem heeft aangetrokken, gaat hij op weg, in de hoop dat hem als Italiaan een warm welkom wacht. Hij reist door Hongarije, Joegoslavië en Montenegro, maar hij ontmoet alleen maar mensen die iets van hem willen: een pensionhoudster die met hem wil trouwen, een zakenman die met hem een reisbureau in Montenegro wil beginnen. De film is een portret van het lot van gewone mensen in Centraal en Oost-Europa. Het leven van Giuseppe wordt in een notendop beschreven, maar ook het voormalige oostblok in een eeuw die op zijn einde loopt. Giuseppe observeert de turbulentie in dit deel van de wereld, waarin hij veel van zijn eigen ervaringen herkent: zijn land heeft evenzeer geleden onder de waanzin van het fascisme, is eveneens verscheurd door burgeroorlogen, tot er van het ooit zo machtige rijk niets meer over was. Zilnik probeert een antwoord te vinden op de vraag hoe mensen deze nederlagen kunnen verdragen en waarom ze maar blijven voortduren. Veel Joegoslavische films hebben dat al eerder geprobeerd en vonden een antwoord in het noodlot, de onbeheerste volksaard of de arrogantie van de leiders. Zilnik neemt een iets andere stelling in: volgens hem zijn de mislukkingen een logisch gevolg van de decennialange bereidheid om de eigen leiders te steunen, zonder ooit eens over de grenzen te kijken en te zien hoe anderen leven.