Un amore

Het uitgangspunt van Un amore is dat van alle seconden die de mens leeft, er achteraf misschien maar een paar zijn die betekenis hebben gehad. In die paar seconden lijkt zich ons lot samen te ballen. Het vage, duistere niemandsland oms ons heen krijgt richting door deze paar momenten. Dat geldt ook voor Sara (Lorenza Indovina) en Marco (Fabrizio Gifuni), de twee hoofdpersonen in Un amore. Ze ontmoeten elkaar wanneer ze twintig zijn, in 1982, en zien elkaar in de jaren daarna met wisselende tussenpozen terug. Hun verhaal is dat van de pijnlijke, hartverscheurende liefde, die terug te brengen is tot een paar scènes: de ontmoeting, de ruzie, de nieuwe ontmoeting, het eind. In die scènes gaat de betekenis van hun leven en hun liefde schuil. Un amore is verdeeld in twaalf scènes: hoofdstukken uit het leven van een man en een vrouw die ouder worden, die veranderen. De twaalf hoofdstukken worden gescheiden door een halve minuut durende animaties van de hand van Laura Frederici. Regisseur Gianluca Maria Tavarelli maakte een innemende en wijze film die de kijker meesleept in de liefde van Sara en Marco. De gecontroleerde lichaamstaal van de uitstekende acteurs op de cruciale momenten in de film, en in het leven, schreeuwt de onzegbare dingen in de liefde bijna uit.