These Are Not My Images (neither there nor here)

These Are Not My Images onderneemt een reis door ongelijksoortige gebieden: door het zuiden van India, waar de beelden en geluiden opgenomen zijn, door het India als stereotype van een derde-wereldland, en door het niets, de staat van emotionele onthechting waarin de personages verkeren. Pasolini zei ooit: 'Een westerling die naar India gaat heeft alles, maar geeft niets. India heeft niets, maar geeft alles.' Is het maken van een film een daad van geven of van nemen? Batsry's film is een veelgelaagd werk dat elementen uit verschillende genres met elkaar verweeft. De film is experimenteel in structuur en visuele stijl. Het is een documentaire in de zin dat de grenzen van dat genre worden verkend: hoe vervormen kadrering en montage het beeld dat we zien? Het is een essay over de vraag: van wie zijn deze beelden - van de filmmaker, of van de mensen die op de film staan? Het verhalende element, ten slotte, bestaat uit de voice-overs van drie personages: een gedesillusioneerde westerse filmmaker, een half-blinde gids en een locale filmmaker. These Are Not My Images roept verschillende noties van het begrip plaats op: als gebied, locatie, context, situatie, maar ook als een thuis. Batsry heeft in verschillende culturen geleefd; onthechting, identiteit en de manier waarop de ene cultuur naar de andere kijkt, vormen de rode draad in haar werk. Ze stelt de wijze ter discussie waarop we de realiteit zien en tonen.