The Target Shoots First

The Target Shoots First luidt een geheel nieuw genre in, namelijk dat van het bedrijfs-homevideo-essay. Chris Wilcha, punkrock-fan en net afgestudeerd filosoof, werd in 1993 aangenomen bij het postorder-muziekconcern Columbia House. De muziekindustrie worstelde met de Generatie X, de alternatieve rockband Nirvana was mateloos populair. Wilcha, die nooit had verwacht dat zijn verwoede hobbyisme hem ooit nog eens tot expert bij een groot bedrijf zou maken, werd de maatschappelijke ladder opgestuwd. Vanwege zijn weerzin tegen het kapitalistische megaconcern, besloot hij zijn persoonlijke transformatie te zien als experiment. Vanaf de eerste dag legde hij zijn ervaringen op de werkvloer vast op video. In twee jaar tijd filmde hij van alles, van de kerstborrel, de zomerpicknick, lunches, vergaderingen, kantoorfeestjes, tot zijn eigen promotie van de dertiende naar de elfde verdieping. Van binnenuit laat The Target Shoots First zien hoe Columbia House een alternatieve jongerencultuur probeerde te incorporeren en hoe Wilcha zelf niet aan bedrijfsindoctrinatie ontsnapte: binnen twee jaar produceerde hij een 'alternatief' muziekblaadje ter promotie van de producten van Columbia House. Wilcha laat op vaak hilarische en altijd intelligente wijze de grenzen van de techno-democratie zien. Gezien het geringe enthousiasme van bedrijven om hun marketingstrategieën aan de grote klok te hangen, is het verbazingwekkend dat Wilcha de video kon maken.