The Personals

Du Jia-Zhen, een oorarts, is hevig verliefd op een getrouwde man die al maanden niets van zich heeft laten horen. Ze wordt steeds wanhopiger. Op goede herinneringen kan ze niet langer teren, dus ze plaatst een huwelijksadvertentie. De kwantitatieve respons is overweldigend, maar de kwalitatieve vooruitzichten zijn niet rooskleurig. Met elk van de kandidaten spreekt ze af in steeds hetzelfde, zo goed als verlaten restaurant in Tapei. In de film wordt elke ontmoeting netjes aangekondigd met vermelding van naam, leeftijd en beroep van de betreffende kandidaat. De film biedt een fascinerende verzameling portretten van ongetrouwde mannen. Eenzamen, oude weduwnaren, een expert op het gebied van Japanse pornografie, een armoedzaaier die wel een huis voor Dr. Du wil kopen, een maffe restauranthouder en ook nog een paar normale mensen. De ontboezemingen die Dr. Du aanhoort zijn grappig, eigenaardig of ontroerend, zoals de prachtig geschreven en geacteerde monoloog van Yu-Wen over de eenzaamheid. Gaandeweg begint Dr. Du zich een voyeur te voelen die in de levens van anderen rondneust. Maar zelf geeft ze zich ook bloot: niet aan de mannen tegenover haar, maar wanneer ze haar verloren geliefde belt en haar hart uitstort op zijn antwoordapparaat terwijl zijn vrouw haar bericht beluistert. 'I feel like a voyeur, he in the light, me in the shadow, but how do I get into the light?'