Sympathy for the Underdog

Een film in het moderne yakuza-genre die gezien zou kunnen worden als een vervolg op Japan Organized Crime Boss, mede door een aantal terugkerende namen voor en achter de camera. De locatie, het eiland Okinawa, zou na de langdurige Amerikaanse bezetting sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, pas een jaar later onder volledige Japanse soevereiniteit terugkeren. De locatiekeuze was dan ook uitzonderlijk voor Toei’s yakuza-films. De reden was dat Fukasaku in deze film zocht naar een achtergrond voor zijn personages die elders in Japan was verdwenen, namelijk de sfeer van chaotische vitaliteit die de nasleep van de oorlog kenmerkte en die ook zo’n grote rol speelt in zijn eerdere films. Als de hoofdpersoon na een celstraf van tien jaar terugkeert in Yokohama, is die stad onherkenbaar veranderd in een keurig aangeharkt model van burgerlijkheid, waar de lokale yakuza-bendes aan banden zijn gelegd. Hij besluit met zijn bendeleden naar Okinawa over te steken om daar iets terug te vinden van de bruisende chaos die ooit in Yokohama heerste. Op Okinawa krijgen ze het aan de stok met drie lokale bendes, maar met het nodige geweld lukt het hen de overhand te krijgen. Dan mengt een grote yakuza-bende uit Tokio zich in de strijd en ontbrandt er een bendeoorlog op leven en dood. Fukasaku brengt zijn hoofdpersonen met veel sympathie in beeld, zonder echter op de hand te raken van deze criminelen, die na hun bloedige slachtpartijen uitrusten aan de rand van het zwembad bij hun luxe buitenhuis. Vijftien jaar na de Japanse capitulatie kan Fukasaku zijn radicale kijk op de periode vlak na de oorlog alleen nog maar op deze verwrongen manier gestalte geven. Misschien niet toevallig kwam met deze film een einde aan de samenwerking met Tsuruta Koji, die zelf tijdens de oorlog was opgegroeid.