Sonic Fragments (The Poetics of Digital Fragmentation)

John Cage zegt in zijn laatste lezing (‘Overpopulation and Art’): ‘Ik denk aan Marshall McLuhan: de wereld is één enkele geest geworden, we hebben ons centraal zenuwstelsel uitgebreid. Elektronica… onze technologie, maakt voor ons de revolutie.’ Sonic Fragments is ‘een manifest in het medium’. Geboren uit de mogelijkheden van de digitale montagetechnologie zelf, wordt de eigenheid van het digitale medium (knip en plak) onderzocht. Re-mixing is van nature oneindig: het proces kan in theorie steeds maar doorgaan. De re-mix herinnert ons eraan dat het rationele slechts één mogelijk denksysteem uit vele is. Het is voldoende dat er een systeem is, zelfs al is dit systeem volslagen onlogisch, zinloos gecompliceerd en merkwaardig ongelijksoortig. Het project Sonic Fragments bestaat uit zeven korte experimentele ‘re-mixen’ door zeven regisseurs, met ieder een zeer verschillen- de achtergrond: van experimenteel, speelfilm, documentair, televisie, grafisch ontwerp, beeldende kunst tot aan het nieuwe gebied van VeeJaying. Het basismateriaal wordt gevormd door de zes korte films van het project Sonic Images (gemaakt in coproductie met de VPRO-televisie), dat de relatie behandelt tussen elektronische muziek en digitaal beeld, van Stockhausen to Squarepusher, en waarbij vijf van de zeven regisseurs betrokken waren.