Paris mon petit corps est bien las de ce grand monde

Myope ('bijziend') en Lunettes ('bril'), beiden gespeeld door de maakster, Franssou Prenant, leven in Parijs en ervaren hetzelfde gevoel van isolatie en angst voor de buitenwereld. Hun reactie op deze gevoelens zijn echter tegenovergesteld: Myope is een rebel, die er altijd op uit is om zich te weren tegenover de 'externe' werkelijkheid, terwijl Lunettes de wereld observeert en uiteindelijk accepteert voor wat ze is. Uit het raam van hun appartement bekijken ze Agathe en Pierrot, twee onafscheidelijke jongeren die van elkaar houden, maar deze gevoelens niet uiten. Zijn ze echt, of bestaan ze slechts in de verbeelding van beide dames? De film ontleedt de relaties tussen de verschillende personages en onthult de vele barrières om hen heen, iets dat mooi tot uiting komt in het gebruikte filmmateriaal: Myope en Lunettes zijn gefilmd op Super-8, Agathe en Pierrot op 16mm. De grove korrel en de vollere kleuren van super-8 roepen een ongepolijste, authentieke sfeer op, terwijl het scherpere en koelere 16mm- materiaal gestileerder is en het fictie-element versterkt. Een tegendraadse montage versterkt de twee verwarrende persoonlijkheden van Myope en Lunette in hetzelfde lichaam van de regiseusse. Franssou Prenant: 'De narratieve rode draad in deze film is emotie. Parijs wordt beschouwd als personage, net zoals we naar Agathe en Pierrot kijken, die worstelen met tijd en ruimte en onderworpen zijn aan de tegengestelde blikken van Myope en Lunettes.'