Orator

Een gestiliseerd, enigszins geïdealiseerd portret van het leven van Oezbeekse moslims in het begin van de twintigste eeuw, vlak voor de veranderingen die de Russische revolutie met zich mee zou brengen. Iskander, een kleine handelaar, woont gelukkig met zijn twee vrouwen in een Oezbeeks dorpje. Na de dood van zijn broer krijgt hij, de moslimtraditie getrouw, de vrouw van zijn broer er ook bij. Aanvankelijk maakt hij zich zorgen of zijn idylle met zijn twee lieve vrouwen niet verstoord zal worden door de derde vrouw; hij heeft tenslotte wel de plicht goed voor hen te zorgen. Maar alles lijkt goed te gaan. De ellende begint pas als hun levens overschaduwd worden door de komst van de bolsjevieken, die vanuit Rusland 'het beste voor het Oezbeekse volk hebben meegenomen'. De bolsjevieken beginnen hun ideologie te prediken over de agrarische gemeenschap. Aanvankelijk helpt Iskander enthousiast mee: meegesleept door de communistische idealen groeit hij uit tot leider van zijn landgenoten. Maar dan begint de nieuwe ideologie zijn privéleven negatief te beïnvloeden. Polygamie is bij de bolsjevieken verboden, en ondertussen probeert de dominante bolsjeviekenleidster ook nog om hem te versieren. Langzaam begint hij te zien hij hoe zijn volk lijdt onder de 'rode plaag'. Aanvankelijk poëtisch en idyllisch, later veel grimmiger, geeft Orator een helder beeld van de russificatie van een Centraal-Aziatisch volk dat een eeuw lang niet mocht denken en spreken over zijn eigen tradities.