O anjo nasceu was de film waardoor Júlio Bressane omhoog schoot als een van de meest inventieve ‘auteurs’ van de Braziliaanse cinema. Gemaakt in 1969, gelijk met Matou a família e foi ao cinema, overschrijdt de film, als een soort voorbode, de destijds heersende beeld- en genreconventies. Het fragmentarische verhaal volgt het wanhopige pad van twee vandalen (de een zwart, de ander blank, in deze zwart-witfilm) en hun ongemotiveerde misdaden. Brokstukken van afgebroken handelingen verschijnen in een diëgetische leegte. De film vestigt de aandacht op de versnippering van zijn eigen filmtaal en bevestigt steeds opnieuw zijn anti-illusionistisch doorbreken van conventies. De uitgerekte lengte van de shots – met asynchroon geluid als contrapunt – vragen om een andere ervaring van de notie tijd. Het schijnbaar ‘oneindige’ eindshot van een lege weg (dat eindigt in een zoom op het ondoorgrondelijke wegoppervlak) – als was het betoverd door de ‘baiao’ (blues) van country-zanger Luis Gonzaga – spot met de zo vaak herhaalde en teleologische allegorie van ‘de weg’ in de films van de Cinema Novo. De dubbelzinnige zoom versterkt dat effect nog eens: de film eindigt op het materiaal van het filmbeeld en benadrukt zo ons beperkte perspectief en gebrek aan scherpte. (Carlos Adriano)
Film details
- Productieland
- Brazilië
- Jaar
- 1969
- Festivaleditie
- IFFR 2000
- Lengte
- 72"
- Medium/Formaat
- 35mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Tabu
Bressane creëert een denkbeeldige ontmoeting tussen drie 20ste eeuwse genieën, waarin hij componist Lamartine Babo (een rol van Caetano Veloso), de re
-
O Mandarim
Fictie-musical over de geschiedenis van de populaire Braziliaanse muziek. De belangrijkste zangers/componisten zoals Gilberto Gil, Gal Costa, Edu Lobo
-
Sao Jerônimo
Met sobere middelen, maar met een grote inventiviteit, roept Bressane de concrete en geestelijke wereld van de Heilige Hieronimus op en maakte zo een