Ley Lines

Het laatste deel van Miike's 'Triad Society'-trilogie (ook de eerste twee, Shinjuku Triad Society en Rainy Dog, mag je niet missen) voltooit zijn onderzoek naar de schurende interactie tussen Chinese en Japanse gangsters. In alle drie de films worden de verhalen verteld tegen de achtergrond van pornografie, prostitutie en perversie, maar dit keer is de benadering wat aardser. Drie allochtone Japanners rukken zich los uit hun vertrouwde plattelandsgehucht en nemen de trein naar de grote stad. Hier vallen ze ten prooi aan alle gebruikelijke tegenslag, waaronder vernedering en beroving door een brutaal hoertje. Wanneer ze met de verspreiding van ondeugdelijke 'medicijnen' hun eerste financiële succesje lijken te boeken, worden ze te grazen genomen door een Japanse misdaadbaas (de meest perverse rol van Takenaka Naoto tot nog toe). Miike suggereert dat de Japanse samenleving als geheel de mafia vertegenwoordigt en dat degenen die geen lid van de club mogen worden tot misdaad, geweld en romantische gekte worden gedreven. Uiteraard verfilmt Miike dit verhaal met tomeloze brille. Hij opent met beschadigd home-movie-materiaal van de hoofdpersonen die oorlogje spelen in hun jonge jaren en eindigt met een epifanie die een Pierrot le fou waardig is. Ondertussen gebruikt hij het briljante handgedraaide camerawerk van Imaizumi Naosuke om in elke kier van de onderklasse door te dringen, ook op de plekjes waar een gewone camera nooit komt. (T.R.)