La donna lupo

La donna lupo, het eerste deel van een drieluik waaraan Aurelio Grimaldi werkt, is een van de meest persoonlijke films van het jaar, verpakt als een van de mooist gefotografeerde en gekadreerde films van het jaar. De kracht van de film laat zich pas ten volle voelen als de kijker merkt dat wat hem wordt voorgeschoteld zich niet zo eenvoudig laat duiden als op het eerste gezicht lijkt. Centraal in deze expliciete erotische vertelling staan de avonturen van de mysterieuze Giulia (Loredana Cannata). Haar identiteit wordt nooit helemaal duidelijk. Er zijn op video opgenomen 'bekentenissen' die de film doorsnijden, maar het blijft de vraag wie zij is. Gewoon een mooie vrouw op zoek naar seksuele avonturen? Een nymfomane, een rijke en misschien wel getrouwde vrouw? In het begin zien we hoe ze Valerio, een jonge letterenstudent, ontmoet. Ze neemt hem mee naar een (haar?) sjieke villa aan de kust waar ze de seks met elkaar hebben. Ze geeft hem ook haar telefoonnummer, maar als hij probeert haar te bellen, blijkt het nummer niet te kloppen. Terwijl hij probeert Giulia te vinden, zien we haar een aantal andere mannen ontmoeten. Valerio's pogingen om serieus contact te maken met zijn object van verlangen, sturen de vele seksuele ontmoetingen in een onverwachte richting. Het levert een verwarrend portret op van liefde: eerlijk, afstandelijk en vol mysterieuze lichamelijkheid.