Blockpost

In de afgelopen eeuw zijn er talloze films over het fenomeen oorlog gemaakt, maar Blockpost is in bijna alle opzichten anders. Geen hysterische angst zoals in Vietnamfilms, geen bloederige gevechten, geen soldaten van wie de gehele familiegeschiedenis uit de doeken wordt gedaan, niet eens een pacifistisch pamflet. Wat dan wel? Ergens in de Kaukasus - nergens wordt expliciet gemaakt dat het Tsjetsjenië zou zijn - is een peloton soldaten gestationeerd. Ze worden geacht de weg te bewaken die naar een begraafplaats leidt. Het grootste deel van de dag is het rustig. De dorpelingen komen en gaan, een meisje biedt haar zusje 'te koop' aan, er wordt betaald met kogels. Ergens ver weg zit een sluipschutter, wat betekent dat de soldaten te allen tijd op hun hoede moeten blijven. Onderling maken ze wat typisch Russische grappen (iets wat regisseur Rogosjkin - Living With an Idiot, Peculiarities of the National Hunt - als geen ander is toevertrouwd). De soldaten doen alles om de verveling te verdrijven. Ze zetten boobytraps om schapen te doden, maar zorgen ervoor dat ze de lokale milities niet tegen zich in het harnas jagen. Meestal wachten ze op nieuwe orders. Wachten, dat is het waar bij Rogosjkin een oorlog om draait. De film amuseert door zijn droge humor, maar op de achtergrond is voortdurend de dreiging aanwezig dat de status quo een onmogelijke balanceeroefening zal blijken.