Don

Hoofdpersoon Don is een negenjarig jochie zonder geboortebewijs. Zijn vader, een drugsverslaafde militair, heeft altijd de registratiekantoren gemeden, in de hoop zo niet naar het front gestuurd te worden. Zijn moeder is analfabete en vermoedelijk ook verslaafd. Net als Don zijn ook zijn vier broers en zussen niet geregistreerd. Omdat hij geen legitimatiebewijs heeft, komt Don in dezelfde situatie als Afghaanse, Turkse en Koerdische vluchtelingen terecht, die niet legaal aan de slag mogen. Don en zijn broers en zussen mogen evenmin naar school. Aan het verkrijgen van een identiteitsbewijs – zijn grote droom – heeft Don een volledige dagtaak. Ondertussen werkt hij gewoon, temidden van zovele anderen die al werken sinds hun zesde. De financiële perikelen vallen desondanks in het niet bij zijn emotionele problemen. De vader van zijn enige maatje, de veertienjarige Farzaneh, zit net als zijn eigen vader in de gevangenis. Zonder financiële ondersteuning dreigt zij van school te moeten; daar helpen haar smeekbedes niets aan. Ze verdwijnt uit Dons omgeving als ze wordt gedwongen een oudere man te trouwen om zo haar familie aan geld te helpen.Ouders die van hun kinderen stelen om drugs te kopen, ouders die hun kinderen dwingen drugs voor hen te kopen, ouders die hun dochters verkopen om aan geld te komen, ouders die doof en blind zijn voor de gebeden van hun kinderen – het is de alledaagse werkelijkheid.Met zijn sterke aanklacht tegen het bizarre sociale systeem, waarin kinderen de wijsheid en moed in pacht moeten hebben om voor hun ouders te zorgen, is Don Jalili’s meest gerijpte film.