Taafé fanga is de verfilming van een Malinees volksverhaal. De befaamde griot Sidiki Diabaté is onze gids door de klifrotsen van Bandiagara en door het verleden van het Dogon-volk. Als de Albarga, het masker van de plaatselijke geesten en tevens machtssymbool, in handen valt van de jonge vrouw Yayémé, veroorzaakt dat een chaos in Yanda. Het vrouwenvolk ruilt de rokken voor de broeken van de mannen. Is het een vloek? Een goddelijke straf? De vrouwen nemen de macht over, maar zal de nieuwe orde alle haar inherente tegenstellingen kunnen weerstaan?Adama Drabo: ‘Zo’n dertien jaar geleden hoorde ik op de radio een professor, die over de kosmogonie van het Dogon-volk sprak, dit bewuste moment uit de geschiedenis beschrijven. Ik rende naar de bibliotheek en las alles wat erover te lezen viel. Zes maanden later had ik het toneelstuk geschreven. Bij de verfilming ervan heb ik gestreefd naar iets tijdloos, iets dat in een Afrikaans dorp net zo goed vijfhonderd jaar geleden als overmorgen zou hebben kunnen plaatsvinden. Om de sfeer van de fabel goed tot zijn recht te laten komen heb ik besloten niet mezelf, maar een griot het verhaal in te laten leiden.’Drabo, wiens speelfilmdebuut Ta Dona met veel succes de wereld heeft afgereisd, wist deze sociale satire, die uitblinkt in vertelkunst en culturele rijkdom, van de grond te krijgen met behulp van de ‘goede feeën’ Andrée Daventure en Claude Le Gallou, en steun van onder andere Europese fondsen en het ZDF.
