Profondo rosso

Een medium voelt tijdens een séance de aanwezigheid van een moordenaar in de zaal. Een aanwezige jonge pianiste draagt per toeval bij aan een moord. Het duurt niet lang voordat ook het medium om zeep wordt geholpen.Argento citeert in deze succesvolle giallo Hitchcocks Psycho en herontdekt een actrice, Clara Calamai, die beroemd was in de Italiaanse cinema van de jaren dertig. Naast Psycho zijn er echo’s te bekennen van het werk van Fritz Lang, maar Argento bewerkt een en ander op zeer originele wijze. De verschrikkingen komen in deze film weliswaar voort uit de plot, maar het is vooral de nachtmerrie-achtige sfeer die overheerst. Het Turijn van Argento wordt een metafysische plek, waar het kwaad voortdurend om de hoek ligt. De visuele shock-effecten worden ingeleid en ondersteund door de elektronische rock van de groep Goblin, die een cultstatus kreeg vanwege deze horror-soundtrack. (SdC)