Painting with Falls

Vertrekpunt en inspiratiebron voor deze essayistische film was het bekende middeleeuwse schilderij 'Landschap met de val van Icarus' van Pieter Brueghel. Claudio Pazienza: 'Het is een schilderij dat al lang door mijn verbeelding spookt. Intuïtief lijkt het een oneindige hoeveelheid zaken samen te vatten. Te veel zaken. Waarom lijken vele persoonlijke vragen zich precies rond dit schilderij uit te kristalliseren? Het was mijn bedoeling het schilderij van Brueghel te omvatten, uit elkaar te halen, te ontginnen; van het enkelvoudige naar het meervoudige, en van het heden naar het verleden.'Een ambitieuze film, want al is het vertrekpunt 'klein', de gevolgen zijn, als de rimpelingen na een in het water gegooide steen, groot en veelvoudig. Er worden psychoanalysten, filosofen, partij-voorzitters, een baron, een musicus, een schrijver, een bakker en een notaris opgevoerd, en zelfs premier Jean-Luc Dehaene wordt aan de tand gevoeld over een aantal pregnante vragen: hoe kijken we, wat zien we? Dit levert, gewild of ongewild, ook een portret van het hedendaagse België op. Claudio Pazienza ging tevens op zelfonderzoek uit, portretteerde zijn ouders en zichzelf. Stakingen, de affaire Dutroux, het werklozenprobleem; de maker nodigt de kijker uit mee te bespiegelen en te kijken, en vooral na te denken. Toch is de film niet zwaar. Claudio Pazienza zelf noemt hem 'een grappig, niet helemaal intiem, noch schandelijk publiek filmverslag'.