Level 5

Geen Marker-film zonder risico. Dat geldt ook voor Level 5, waarin de filmpoëet de grenzen aftast tussen het oude medium film en de nieuwe digitale media. Vrijwel geheel in een studio op digitale apparatuur gemaakt, probeert de film verschillende verhaalvormen met elkaar te verbinden. Het kleine menselijke drama van een vrouw die wordt verlaten, wordt door een computerspel gekoppeld aan de tragedie die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog plaatshad op het eiland Okinawa. Computer graphics worden afgewisseld met film- en videobeelden, ooggetuigenverslagen met computermenu's. Daaronder een becommentariërende voice-over van 'editing whizzkid, Chris' (Marker, ongetwijfeld). Het resultaat is een merkwaardige mengeling van rouw om het verlorene (de geliefde, duizenden levens, de kracht van het filmbeeld) en hoop op wat zou kunnen ontstaan. Dat Level 5 uiteindelijk niet helemaal geslaagd is, maakt Markers poging om tot een nieuwe, hybride vorm van kunst en kennis te komen niet minder interessant.