Bilder einer Ausstellung

Ulreich Seidl is als documentairemaker zeer omstreden, niet in de laatste plaats in zijn eigen Oostenrijk. Hij geeft een onthutsend beeld van zijn vaderland dat volledig bevolkt lijkt door verkrampte mensen met zwaar onderdrukte perverse obsessies. Hij toont de mensen die in de goot van een ogenschijnlijk perfect aangeharkte maatschappij moeten zien te overleven. Voorlopig hoogtepunt in dit ongemakkelijke oeuvre is Tierische Liebe, dat in 1996 in Rotterdam zijn internationale première beleefde. In vergelijking met dit meesterwerk zijn de twee videofilms die nu worden gepresenteerd minder ambitieus, maar ze hebben alle kenmerken die Seidl in zijn vaderland zo berucht maken.In Der Busenfreund volgt hij een karakter dat zo uit Tierische Liebe lijkt te zij weggelopen: een verknipte wiskundeleraar die in de sinuscurve alleen een vrouwenborst kan zien en die een obsessie heeft voor de rondborstige filmster Senta Berger. De tietenvriend woont in een met oude kranten volgepakte woning, samen met zijn bejaarde moeder (wat hem betreft te benig en te plat), met wie hij een bizarre en nare verhouding heeft. Bilder einer Ausstellung is een op het eerste gezicht mildere Seidl. In een strak kader laat hij mensen praten over hun visie op een modern schilderij. Onder deze onschuldige vorm steekt een felle aanklacht tegen de kaste van de kunstcritici, waarbij de geïnterviewde mensen – en dat is een steeds terugkerende kritiek op Seidl – zich niet tot nauwelijks bewust zijn van hetgeen waarvoor ze worden ge- en misbruikt. (GjZ)