View from Above

Shift, This Side of Paradise, Side/Walk/ShuttleIn Shift zien we een straat van bovenaf gefilmd, dat wil zeggen een abstractie daarvan: bijna Mondriaan-achtige patronen veroorzaakt door het verkeer, de voertuigen en de verkeersborden. Het geluid, de montage en de beeld-op-beeld-techniek creëren steeds andere botsende combinaties, alsof Eisensteins montagetheorie hier letterlijk wordt toegepast. The Side of Paradise toont hoe Gehr de vlooienmarkt in Berlijn bezoekt, kort voordat de muur neerging. De film is de verbeelding van Gehrs diep gevoelde overtuiging dat mensen niet meer dan een onzekere grip op de wereld hebben, een bezorgdheid die duidelijk wordt in beeld en geluid. Ook is de film een goed voorbeeld van hoe Gehr verwarrende spiegelingen in plassen gebruikt: ze zetten een wereld op zijn kop die van zichzelf al op zijn kop leek te staan. In Side/Walk/Shuttle zweeft de camera als een buitenaards ruimteschip boven de straten van San Francisco. Althans, dat lijkt zo. In werkelijkheid heeft Gehr behendig gebruik gemaakt van een doorzichtige toeristenlift. De film bevat dan ook een serie stadsgezichten op slechts een beperkt gebied die als puzzelstukjes door elkaar geschud zijn. In tegenstelling tot This Side of Paradise, die gefilmd is met de beide benen op de grond en daardoor nogal mistroostig oogt, lijkt het panorama in Side/Walk/Shuttle – de strakke ruimte van een moderne kapitalistische stad – gefilmd vanuit een hemels standpunt, gelardeerd met een soort uitgezuiverd geluid.